Functionele materialen – de naam zegt het al – hebben een functie. Zo kunnen ze bijvoorbeeld elektriciteit geleiden, of licht uitzenden als er een spanning overheen wordt gezet, of juist een spanning genereren als je het materiaal samendrukt. Zo is het elektrolyt in een brandstofcel of in een batterij – waar ionen doorheen diffunderen – duidelijk een functioneel materiaal, evenals het (gedoteerde) silicium halfgeleidermateriaal in een silicium zonnecel. Functionele materialen vinden hun toepassing onder meer in de (micro)-elektronica, verlichting, energieopwekking en energieopslag.

Net als andere materialen kunnen functionele materialen ook defect raken. Dat kan een externe oorzaak hebben – laat een smartphone maar eens op de grond vallen – maar ook schijnbaar ‘uit het niets’ komen. Om de betrouwbaarheid van die apparaten te vergroten – en daardoor ook hun gebruiksduur te verlengen – moet je ervoor zorgen dat deze ‘onzichtbare’ defecten worden opgemerkt en zichzelf kunnen repareren. Dit geeft meteen de noodzaak aan van onderzoek naar het zelfherstellende vermogen van slimme, functionele materialen. En daarover gaat dit tweetalige (zowel Nederlandse als Engelse) boekje dat door Betase is geschreven.

Hier kunt u het boekje downloaden als PDF-bestand.

Verschenen als:
Self healing materials – Functional materials / Functionele materialen, een tweetalige uitgave (Nederlands/Engels) van Agentschap NL, september 2012, 32 pagina’s.